Najprościej mówiąc drzewa niebezpieczne to te, które z powodu złego stanu sanitarnego, zgnilizny, uschnięcia czy nadmiernego

wychylenia na drogę bądź zabudowania, stwarzają zagrożenie bezpieczeństwa.

Lata obwite w gwałtowne burze z obfitymi opadami deszczu i silnymi porywami wiatru są coraz częstsze w naszym kraju.

Po ich przejściu często widzimy uszkodzone domy, ale też połamane i powywracane z korzeniami drzewa.

Nie wszystkie jednak drzewa wiatr łamie lub wywraca równie łatwo.

Zależy to od wielu czynników, m.in. od budowy systemu korzeniowego, wielkości, wieku, stanu zdrowotnego drzew,

a także od struktury podłoża i stopnia osłonięcia miejsca, w którym rośną.

 

Podzieliłem drzewa niebezpieczne na dwie grupy:

1. Pierwsza z nich to drzewa podatne na wywrócenie czyli wyrwanie z korzeniami. Drzewa z tej grupy znane są z wyjątkowo płytkiego

systemu korzeniowego, a dodatkowo posiadające gęstą i zwartą koronę świerki dużo częściej przewracają się niż łamią.

Do takich drzew należą m.in. świerki, modrzewie, sumaki octowce, brzozy brodawkowate, klony jesionolistne.

 

2. Do drugiej grupy drzew zaliczamy drzewa w których wichury najczęściej łamią konary i gałęzie. Są to przede wszystkim topole, wierzby, klony, a także brzozy i lipy. Zarówno topole jak i wierzby raczej łamią się niż wywracają - drzewa te stanowią zdecydowanie największy udział wśród wiatrołomów. Ma to związek z kruchym i mocno wypróchniałym drewnem starych osobników, ale także ze wspomnianymi dużymi rozmiarami - drzewa te dają osłonę przed wiatrem innym drzewom, same zazwyczaj będąc takiej ochrony pozbawione.

 

Pamiętajmy, że również drzewa zaliczane do odpornych na wiatr mogą ulec silnym podmuchom, jeżeli będą chore lub będą rosły

w nieodpowiednim dla siebie gruncie. Dlatego też najlepiej jest przyjąć, że podczas silnej wichury wszystkie drzewa mogą być

niebezpieczne i należy zachować szczególną ostrożność. 

Jeżeli natomiast planujemy posadzenie drzew w swoim ogrodzie, watro uwzględnić odporność drzew na łamanie i wywracanie